ΤΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ

Κατά την αρχαιότητα τα δημητριακά συνοδεύονταν με όψον . Η ονομασία όψον αναφέρονταν σε κάθε τι που μαγειρεύονταν στην φωτιά και συνόδευε το ψωμί. Συγκεκριμένα πρόκειται για ψάρι και λαχανικά όπως λάχανα , κρεμμύδια(κρόμμυον), γλυκομπίζελα ,πράσα ,βολβούς ,μαρούλια ,βλίτα ,ραδίκια . Οι τρόποι σερβιρίσματος ήταν δύο

Α)σούπα ,βραστά ή πολτοποιημένα (έντος) ,καρυκευμένα με ελαιόλαδο ,ξύδι ,χόρτα. Β) ως σάλτσα ψαριού γνωστή με το

όνομα γάρον .

Όπως αναφέρει ο Αριστοφάνης το αγαπημένο πιάτο του Ηρακλή ήταν ο πουρές . Οι πιο φτωχές οικογένειες κατανάλωναν βελανίδια.

Συνοδευτικό επίσης ήταν η ελιά . Οι πιο φτωχές τάξεις κατανάλωναν όσπρια . Προτιμούσαν τους φασίολους τις φακές ,τα ρεβύθια , τα κουκιά και τους θερμούς. Λόγο της τιμής του οι φτωχότεροι πολίτες έτρωγαν ξηρά λαχανικά.

Στο στρατό η τυπική μερίδα περιείχε τυρί ,σκόρδο , κρεμμύδια.

Σαν επιδόρπιο έτρωγαν φρούτα φρέσκα ή ξηρά . Τα φρούτα ήταν τα σύκα τα καρύδια οι σταφίδες και τα φουντούκια.

Για να συνοδεύσουν το κρασί τους χρησιμοποιούσαν ξηρά σύκα , ψητά κάστανα στραγάλια ή ψημένους καρπούς οξιάς.

Ανάρτηση  Μαριάνθη- Ιωάννα Σ.

ΚΡΕΑΣ ΚΑΙ ΨΑΡΙ

  Στην διατροφή των αρχαίων το ψάρι και το κρέας ήταν αρκετά ακριβά και οι άνθρωποι τα έτρωγαν σπάνια.

  Οι κυνηγοί τοποθετούσαν παγίδες έτσι ώστε να πιάνουν λαγούς, πουλερικά και έκτρεφαν χήνες και άλλα……Ενώ οι πλούσιοι έκτρεφαν κοπάδια με πρόβατα, κατσίκες και γουρούνια. Το κρέας έπαιζε ρόλο σε θρησκευτικά έθιμα και θρησκευτικές θυσίες. Σε μερικές περιοχές το κρέας μοιραζόταν τυχαία ενώ σε άλλες περιοχές σε στρατιώτες και σε φρόνιμους πολίτες,

  Την εποχή της Ιλιάδας  δεν έτρωγαν ψάρι παρά μόνο ψητό κρέας  και το θεωρούσαν

φαγητό για φτωχούς. Όμως την κλασική εποχή  το ψάρι ήταν προϊόν πολυτελείας, Κατά την ελληνιστική εποχή ο  Λυγκαίος ανέφερε σε ένα βιβλίο του τη τέχνη του να αγοράζεις ψάρι σε χαμηλές τιμές. Μερικά είδη ψαριών είναι η κοιλιά του κόκκινου τόνου που κόστιζε πάρα πολύ ακριβά. Υπήρχαν και άλλα ψάρια χαμηλότερης τιμής όπως οι σαρδέλες, οι αντζούγιες και  μαρίδες που ήταν η τροφή των Αθηναίων. Επίσης τα οστρακοειδή ήταν σε υψηλή εκτίμηση εκείνη την εποχή …!!!

Ανάρτηση. Δέσποινα - Θάλεια Π.  

ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ - ΤΑ ΣΥΜΠΟΣΙΑ

Στην ελληνική αρχαιότητα εκτός από το καθημερινό δείπνο υπήρχε και γεύμα με φίλους ή γνωστούς που ονομαζόταν συμπόσιο ή εστίαση. Οι συμμετέχοντες συνεισέφεραν ή οικονομικά ή με τρόφιμα. Αυτό λεγόταν συμβολές. Το συμπόσιο ήταν ένας αγαπημένος τρόπος διασκέδασης των ελλήνων. Το πρώτο δείπνο ήταν αφιερωμένο στο φαγητό ( σε γενικές γραμμές απλό ). Οι αρχαίοι μαζί με το φαγητό έπιναν κρασί και άλλα ποτά. Το δεύτερο ήταν αφιερωμένο στον Διόνυσο. Συζητούσαν ή έπαιζαν επιτραπέζια ενώ χορεύτριες, ακροβάτες, μουσικοί τους ψυχαγωγούσαν. Το συμπόσιο δεν επιτρεπόταν στις γυναίκες εκτός από της χορεύτριες  και από τις εταίρες. Το δείπνο αυτό ήταν το σημαντικότερο  . Στα πολυτελή συμπόσια πήγαιναν οι πλούσιοι. Στα περισσότερα σπίτια με αφορμή τις γιορτές συγκεντρώνονταν για  κάποιο δείπνο

                                                                     Ανάρτηση. Φωτεινη - Θάλεια Ε.

Τα φαγητά των αρχαίων Ελλήνων χαρακτηρίζονται για τη λιτότητα τους .Το θεμέλιο τους ήταν η μεσογειακή τριάδα που αυτή είναι το σιτάρι, το λάδι και το κρασί. Τα προϊόντα που κατανάλωναν συνήθως ήταν τα γαλακτοκομικά κυρίως το τυρί. Το βούτυρο τότε ήταν γνωστό αλλά αντί για αυτό χρησιμοποιούσαν το ελαιόλαδο. Τα βασικά φαγητά περιλάμβαναν άρτο, κριθάρι, δημητριακά και σιτάρι. Το κρέας και το ψάρι τα χρησιμοποιούσαν σε διαφορετική ποσότητα η κάθε οικογένεια. Το έτρωγαν ανάλογα που είχαν το σπίτι τους ,δηλαδή σε ορεινό ή παραθαλάσσιο μέρος. Το κρασί επειδή συνόδευε το γεύμα το νέρωναν.

Ανάρτηση Στέφανος - Χρήστος